In 1525 werd het gebied, bewoond door Pipil-indianen, door Pedro de Alvarado voor Spanje onderworpen. El Salvador maakte na het wegvallen van het Spaanse gezag (1821) deel uit van Mexico. In 1823 scheidden de Verenigde Staten van Centraal-Amerika, waarbinnen El Salvador een deelstaat vormde, zich af van Mexico. De Verenigde Staten van Centraal-Amerika vielen uiteen in 1839 en El Salvador werd een onafhankelijke republiek.

Na de onafhankelijkheid was El Salvador formeel een democratie, maar in werkelijkheid werd het land beheerst door de 'Veertien Families'. In 1931 kwam de dictator Maximiliano Hernández Martínez aan de macht, die bloedig een opstand onderdrukte. Na de val van Hernández werd El Salvador afwisselend door democratische en dictatoriale regeringen bestuurd, maar er zat maar zelden een burgerregering in het zadel. In 1969 viel El Salvador Honduras binnen in de Voetbaloorlog.

 
Vulkaan San Vincente, El Salvador
In de jaren zeventig ging het volk, dat al decennialang werd bestuurd door de ene junta na de andere, zich meer en meer roeren. Persoonlijke vrijheden waren een illusie en verkiezingen waren schijnvertoningen. Er ontstond rebellie, vooral geïnspireerd door het marxisme. In 1979 brak een burgeroorlog uit tussen de junta en marxistische rebellen. Een groep jonge officieren wierp het regime omver met steun van de Verenigde Staten. Er kwam een regeringsjunta, waaraan christendemocraten, sociaaldemocraten en zelfs communisten deelnamen. In 1980 stapte de regering echter wegens scheve machtsverhoudingen op. Een bloedige strijd waarin doodseskaders actief waren brak uit. De Amerikaanse overheid, die al vanaf de jaren zeventig 'een dreiging van het communisme' vanuit Zuid-Amerika ervoer, steunde achter de schermen het militaire bewind van El Salvador. Het leger en de politie kregen training in de Verenigde Staten en werden voorzien van wapens om aan de macht te blijven. De Verenigde Staten hadden wel geleerd van Vietnam om achter de schermen te opereren; officieel bleef de Amerikaanse betrokkenheid beperkt tot advies.

Er vielen in totaal 75.000 slachtoffers, van wie in 1980 wellicht de bekendste: de aartsbisschop Óscar Romero. In 1980 werd de christendemocraat Napoleón Duarte, met hulp van de Verenigde Staten, het hoofd van de nieuwe regering. In november 1989 viel de top van de door jezuïeten gestichte Universiteit van Centraal-Amerika als slachtoffer van de doodseskaders: de paters Ignacio Ellacuria, Segundo Montes, Juan Ramón Moreno, Ignacio Martin Baro, Amando López en Joaquín López y López. De regering gaf de rebellen de schuld. Ooggetuige Lucia Cerna durfde te getuigen dat het regeringssoldaten waren geweest.[4] Na 12 jaar werd in 1992 de vrede getekend. Naast de VS waren de voornaamste wapenleveranciers van de El Salvadoraanse strijdkrachten Israël en Taiwan.

Vanaf 1 juni 2019 is de politieke buitenstaander Nayib Bukele Ortez president. Tijdens de verkiezingen in februari kreeg hij 54% van de stemmen. Hij volgde Salvador Sánchez Cerén op.

Geografie
lengte landgrenzen: Guatemala 203 km, Honduras 275 km
kustlijn: 307 km
laagste punt: Stille Oceaan 0 m.
hoogste punt: Cerro El Pital 2730 m.
El Salvador is ongeveer half zo groot als Nederland. Van oost naar west is het zo’n 270 kilometer lang en van noord naar zuid circa 142 km. Twee evenwijdige bergketens doorkruisen het land in het westen, met een centraal plateau ertussen en een smalle kustvlakte tegen de Stille Oceaan. De bergketens en het centrale plateau beslaan 85% van het landoppervlak en daardoor resteert 15% voor het laaggelegen kustgebied. De hoogste berg is Cerro El Pital met de piek op 2730 meter boven zeeniveau. Er zijn meer dan 20 vulkanen, waarvan er twee, San Miguel en Izalco, actief zijn.

El Salvador heeft een lange geschiedenis van destructieve aardbevingen en vulkaanuitbarstingen. De hoofdstad San Salvador werd in 1756 en 1854 verwoest en kreeg zware schade tijdens de bevingen van 1919, 1982 en 1986. Vanaf het begin van de 19e eeuw tot het midden van de jaren 1950 brak Izalco met regelmaat uit.

Van de meer dan 300 rivieren is de Lempa het belangrijkst. Het is de enige bevaarbare rivier van El Salvador. Er liggen diverse meren in vulkanische kraters, de belangrijkste zijn het Lago de Ilopango (70 km²) en het Lago de Coatepeque (26 km²). Lago de Güija is met een oppervlakte van 45 km² het grootste natuurlijke meer van het land. Stuwmeren zijn gecreëerd door de afdamming van de Lempa, waarvan de grootste Embalse Cerrón Grande (135 km²) is.

Klimaat
El Salvador heeft een tropisch klimaat met uitgesproken natte en droge seizoenen. De temperaturen variëren voornamelijk met de hoogte en zijn redelijk constant het hele jaar door. De laaglanden aan de Stille Oceaan zijn warm; het centrale plateau en de berggebieden zijn gematigder. De neerslag is overvloedig en kunnen oplopen tot 2170 mm met name op de zuidelijke berghellingen. Het regenseizoen loopt van mei tot oktober. Van november tot april is de noordoostelijke passaat dominant, de wind komt uit de Caraïben en heeft het grootste deel van zijn neerslag verloren tijdens het passeren van de bergen in Honduras. Orkanen vormen zich af en toe in de Stille Oceaan, maar het land werd ook getroffen door de orkaan Mitch, die in 1998 boven de Atlantische Oceaan ontstond en Midden-Amerika overstak. De beste tijd om El Salvador te bezoeken is aan het begin of het einde van het droge seizoen.

Steden
De hoofdstad is San Salvador.

De andere steden met meer dan honderdduizend inwoners zijn: Ahuachapán, Apopa, Colón, Delgado, Ilopango, Mejicanos, San Martín, San Miguel, Santa Ana, Santa Tecla, Soyapango en Tonacatepeque.

Bron Wikipedia

https://nl.wikipedia.org/wiki/El_Salvador